sana bakmak..

üşüyorum çok derinde
bağrından çıkma odalarda dolanırken
kalbim sana doğru kayıyor
damarlarım şişiyor ve
hep sen oluyorsun kanımda
bu kaçıncı diyorum
hani bırakacaktın şu illeti
bir bakmışım yine seni çekmişim içime
"bu son diyorum" yalan olduğunu bile bile..

biz..

bir zamanlar
biz vardık
zaman yok oldu
ve
mutsuzlaştı tüm insanlar..
bir zamanlar
çarpışırdı gözler
ayrılmazdı hiç
kaçar oldu şimdi insanlar
gözlerden,sözlerden..
SEVGİLİM
SEVGİLİM
ben kaçmıyorum
senden kaçamam
çünkü sen oldum ben
seninle büyüdüm
ve sensiz yokoluyorum..
sevgilim..

alışkanlıklar..

hayat devam ediyor..evet ilerliyor herşey,bende,nereye yol aldığımı bilmeden.okyanusun ortasında gibiyim,nereyi yön bellesem yanlış çıkıyor,attığım her kürek boşa gidiyor.içinde bulunduğum denizin adını karamsarlık koyuyorum,boğulmak istemiyorum,korkuyorum.yalnızım ve korkuyorum.okyansun ortasında tek başına..sessiz,karanlık,sıkıntı..ben ve geçmiş,ilerliyoruz..bir yönümüz yok,gittiğimiz her yön çıkmaz,hiçbirinin sonu yok..yine de kürek sallamaya devam..belki kara görünür..

unut..

sen düşünmesende, beyninin en ince kıvrımında duruyor o sessizce.sen unuttum desende çıkıyor karşına ansızın. bazen bir rüya oluveriyor bazen bir kedinin bakışı. sen her ne kadar unuttum desende kardeşim duruyor o orada,öylece bakıyor sana. öyle dik,öyle güçlü..sen kaçsanda o hep seninle..anla be kardeşim! olmayacak! unutamayacaksın! çıkaramayacaksın kalbindeki lekeleri!

bazen..

bazen nedensiz ağlarsın..
bazen gözlerini kapar herşeyin bir rüya olmasını umarsın..
bazen mahşer günündesindir..
bazen cennette..
bazen gerçekte..
bazen unutmak istersin..
unutamazsın,unutulmaz..
sarhoş olmak istersin,bir şarabı seversin..
bilirsin,
hiçbir zaman
asla
bir daha aynı insan olamayacaksındır..
ve bir arkadaşın
gecenin bir yarısı
gecenin ortası
şaraplı bir gece
ağlayarak sorar sana "bize ne oldu be abi, ne yaptılar bize"
olmuştur, yeni gerçek çoktan doğmuştur,
ve yapacağın tek şey
onu büyütmektir..

yalnızlık..

başlıklarım çok mu karamsar..ama hayat böyle işte,hayat acı dolu.yaşamak istiyorsan,yaşamdan tat almak istiyorsan,acıyla yaşamayı öğrenmen gerekli..gerçek hep acıdır.uyanmalısın,gerçekle yaşamalısın..hayatımın gerçeği;yalnızlık..hepimiz öyle değilmiyiz.insan hep yalnız değilmidir,ne kadar açabilir kendini..bir fotoğraf canlandı gözümde,hani şu "küçük prens" kitabınında kapağıdır aynı zamanda,küçücük bir çocuk ve kocaman bir gezegen..çok mu korkunç? aslında öyle..

sıkıntı..

Şu tren olayına girdiğimden beri otobüsler acayip sıkıcı gelmeye başladı. Mesele zamanda değil,bilmediğim bir sıkıntı büyüyor içimde..hastalığım ilerliyor sanırım..herşey sıkıcı ve anlamsız geliyor..elime aldığım kitap, izlediğim film, çıktığım yolculuk, daldığım rüya hepsi yarım kalıyor..evet,birşey var içimde..onu bulana kadar,onunla olana dek rahat yok sanırım.."sıkıntı"dan bu kadar çok söz ettikten sonra alın size eğlenceli bir parça..